اولین مرحله برای اجرای دیوار باغ یا زمین پروژه پی کنی دیوار می باشد.
پی کنی دیوار :
ابتدا برای درک بهتر علت پی کنی به توضیح چند موضوع می پردازیم :
عمق یخبندان :
در واقع عمقی است که خاک مرطوب در آن یخ می زند ، این امر باعث ایجاد دو مشکل بزرگ می شود اولا خاک زیر دیوار دچار تورم و افزایش حجم می شود که این باعث جابجایی دیوار خواهد شد ، ثانیا قدرت باربری خاک در زمان ذوب شدن کاهش می یابد که این امر باعث نشست دیوار خواهد شد.
سه عامل باعث ایجاد یخ زدگی خاک می شوند
- دمای زیر صفر محیط
- خاک نسبتا ریزدانه
- بالا بودن سطح آب زیرزمینی (حدود 3متر)
اگر بتوانیم این سه عامل را کنترل کنیم یخ زدگی خاک زیر پی رخ نمی دهد، راحت ترین و معمول ترین کار عمیقتر کردن پی کنی می باشد که باعث می شود دمای زیر صفر به این نقطه نفوذ نکند ( در این حالت لایه روی خاک مانند عایق حرارتی عمل می کند)
فشار پسیو خاک :
فشاری است که خاک به خاطر فشرده شدن در جهت افقی به دیوار اعمال می‌کند.هرچه خاک به نوعی باشد که زودتر فشرده شود (ریزدانه تر باشد)این نیرو در خاک تاثیرگذارتر خواهد بود. به همین علت و جهت استفاده از این نیرو بهتر است که قسمتی از دیوار در خاک اجرا شود.
ﻻزم ﺑﻪ ذﮐﺮ اﺳﺖ اﺳﺘﻔﺎده از ﻇﺮﻓﯿﺖ ﭘﺴﯿﻮ ﺧﺎك در ﺷﺮاﯾﻄﯽ ﺻﺤﯿﺢ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد ، ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺤﺾ اﻋﻤﺎل ﺑﺎر ﺟﺎﻧﺒﯽ ﺑﻪ ﺧﺎك ، ﻓﺸﺮده ﺷﺪه و ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﭘﺴﯿﻮ ﺧﺎك ﻓﻌﺎل ﮔﺮدد. ﺑﺮای اﯾﺠﺎد ﭼﻨﯿﻦ ﺷﺮاﯾﻄﯽ ﻻزم اﺳﺖ اﺑﻌﺎد پی کنی ﺣﺪاﮐﺜﺮ 5 تا 10 ﺳﺎﻧﺘﯿﻤﺘﺮ ﺑﯿﺶ از اﺑﻌﺎد فونداسیون ﺑﺎﺷﺪ و همینطور باید از اﺟﺮای ﻗﺎﻟﺐ ﺑﻨﺪی ﭘﺮﻫﯿﺰ ﮔﺮدد و فقط به پهن کردن نایلون روی جداره خاک اطراف پی پی بسنده شود.
نکات پی کنی دیوار :
1. عمق پی کنی بر اساس عمق یخبندان منطقه و میزان فشار پسیو خاک تعیین می گردد.
2. عرض پی بر اساس عرض و ارتفاع دیوار روی آن تعیین می گردد.
به عنوان یک تجربه در حالت معمول برای دیوار با آجر فشاری 22 سانتیمتری یا بلوک سیمانی عرض 15 سانتیمتری با نمای پلاستر سیمانی و آجر نمای 3 سانتیمتری ابعاد پی ، 40 سانتیمتر عرض و 40 سانتیمتر ارتفاع با عمق دفن شدگی 40 سانتیمتر می باشد.( توجه شود که در این حالت ابعاد پی کنی عرض 40 سانتیمتر و عمق 80 سانتیمتر خواهد بود.)
3. حداکثر شیب مجاز برای پی کنی بصورت یکپارچه 10درصد می باشد. و در صورت تجاوز از این مقدار باید پی کنی بصورت پله ای اجرا شود.
توجه شود که در حالت پله ای بهتر است که پی ها به یکدیگر متصل شوند( با زاویه 45 درجه و شیب 1 به 2 در محل اتصال)
4. ﭘﻲ ﺑﺎﻳﺪ در ﺗﺮازي اﺟﺮا ﺷﻮد ﻛﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮات ﻓﺼﻠﻲ ﺑﺎﻋﺚ ﺗﻮرم ﻳﺎ اﻧﻘﺒﺎض در ﺧﺎكﻫﺎي رﺳﻲ ﻧﺸﻮد.
5. ﭘﻲ ﺑﺎﻳﺪ در ﺗﺮازي اﺟﺮا ﺷﻮد ﻛﻪ در آن رﻳﺸﻪ درﺧﺘﺎن و ﺑﻮﺗﻪﻫﺎ ﻣﻮﺟﺐ ﺗﻐﻴﻴﺮﻣﻜﺎن ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﺣﺪ ﻣﺠﺎز ﻧﮕﺮدد.
6. ﭘﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮ روي ﻻﻳﻪ ﺑﺎرﺑﺮ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻃﺒﻴﻌﻲ و ﻳﺎ ﺧﺎك ﺑﻬﺴﺎزي ﺷﺪه اﺟﺮا ﺷﻮد.
7. ﺗﺮاز اﻳﺴﺘﺎﺑﻲ در زﻣﻴﻦ و ﻣﺴﺎﺋﻠﻲ ﻛﻪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ در اﺛﺮ ﺣﻔﺎري ﺑﺮاي ﭘﻲ در زﻳﺮ ﺳﻄﺢ آب ﭘﻴﺶ آﻳﺪ ﺑﺎﻳﺪ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد.
8. اﺛﺮات ﺣﻔﺎريﻫﺎي اﺣﺘﻤﺎﻟﻲ در ﻣﺤﺪوده ﻧﺰدﻳﻚ ﭘﻲ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﺳﺎﺧﺖ و ﺳﺎزﻫﺎي دﻳﮕﺮ و ﻳﺎ ﻋﺒﻮر زﻳﺮزﻣﻴﻨﻲ ﺧﺪﻣﺎت ﺷﻬﺮي ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز اﺳﺖ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد.
9. ﺟﺎﺑﻪ ﺟﺎﻳﻲ اﺣﺘﻤﺎﻟﻲ زﻣﻴﻦ و ﻛﺎﻫﺶ ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻻﻳﻪ ﺑﺎرﺑﺮ در اﺛﺮ ﻧﺸﺖ آب و ﻳﺎ اﺛﺮات آب و ﻫﻮاﻳﻲ و ﻳﺎ روشﻫﺎي ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﺑﺎﻳﺪ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد.
10. ﺣﺘﻲاﻻﻣﻜﺎن اﺟﺮا ﭘﻲ در ﻋﻤﻖ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺗﺎﻣﻴﻦ ﭘﺎﻳﺪاري ﭘﻲ ﻣﺪ ﻧﻈﺮ ﻗﺮار ﮔﻴﺮد.
مراجع :
مقررات ملّي ساختمان ايران مبحث هفتم پي و پي سازي
دستور العمل طرح و اجراي دیوارهاي محوطه
