• در ابتدا بهتر است تخریب به حدی باشد که به سطح آجر برسید. چراکه سرویس بهداشتی، حتماً باید در کل کف و حداقل نیم متر روی دیوارها ( اگر دیوار داریم که آب مستقیم روی آن می پاشد باید این دیوار تا ارتفاع پاشش آب ایزوگام شود.) قیرگونی و ایزوگام ادامه پیدا کند. در ایزوله کردن، باید مطمئن شویم که کنج ها تیز نباشند چرا که هر کنج تیزی در دراز مدت باعث شکستن ایزوگام در آن ناحیه می شود. ادامه دادن لایه ایزوگام داخل لوله کفشور و همینطور روی چهارچوب درب ورودی بسیار مهم و ضروری است، رعایت نکردن این نکات بعدها، ممکن است خسارت زیادی را به کارفرما وارد کند.
• اگر سرویس شما در طول زمان هیچگاه نشتی رطوبت نداشته و ریسک عدم آب بندی و مشکلات آینده را می توانید قبول کنید ( البته اصلا پیشنهاد نمیشود) برای کاهش هزینه‌ها می‌توانید بعد از زخمی کردن کاشی های قدیمی با تیشه از کاشی و سرامیک‌هایی که با چسب روی کاشی و سرامیک‌های قدیمی اجرا می‌شوند استفاده کنید.
برای سقف هم باید سقف کاذب در نظر بگیرید.که می توانید از انواع جدید آن مثل سقفهای کشسان استفاده نمایید.
• محل خروجی هوا بهتر است روی توالت باشد با قدرت مکش کافی که بر اساس طول لوله و تعداد زانوهای آن محاسبه می شود.
• برای نورپردازی روشویی در کنار آن از یک آویز بلند استفاده کنید , در فضای حمام باید حتما از هالوژن‌های ضدآب استفاده شود.
• استفاده از یک پالت رنگ خنثی برای کاشیِ دیوار، کف و بهره‌گیری از یک یا دو رنگ تیره، مثل طلایی یا مشکی برای ایجاد کنتراست با رنگ های خنثی و سرد، در برخی از وسایل کوچک پیشنهاد می شود.
• استفاده از روشویی شناور (روشویی هایی که به دیوار نصب می‌شوند)، ترجیحا بدون کشو یا باکس
• استفاده از شیر آب و یا دوش های توکار که داخل دیوار نصب می‌شوند. توجه شود که نسبت بلندی شیر روشویی باید متناسب با اندازه روشویی باشد.
• استفاده از اکسسوری‌های ساده مثل یک آینه ساده و دایره ای شکل
• استفاده از سیستم وال هنگ بجای توالت فرنگی های قدیمی در سرویسهای کوچک به شدت توصیه می شود.
